دفتر هوش

به هنگام ِ غروب، که آسمان لباس ِ آتشین ِ خود را برای ِ پایکوبی ِ شب به تن کرده ست، در دنج ترین نقطه ی این میهمانی، کلبه ی پر رونقی داریم... از کوچه باغ هایی که درختان طاقش زده اند گر بگذری، از روی جوی کوچک و تلؤلؤ ماه در آن که بپری، به در ِ خانه باغ ِ ما خواهی رسید. در را فشار دِه و بیا داخل، شمیم درختان ِ نارنج را به کام بگیر و خودت را برسان به بید های عاشق؛ دست راستت را بگیر و بیا جلو... . از تخت های کنار ساختمان و حوض ِ آبی رنگ ِ میزبان ِ ستارگان گذر کن و به سمت همان پنجره که نور ملایمی از آن به بیرون میوزد حرکت کن. نظاره کن. . . اینجا، لانج ِ کلبه ی ماست؛ شومینه ی گرممان، هم زمان با نقاشی کشیدن ِ شعله هایش به رنگ ِ سرخ بر روی دیوار ِ اتاق، چای را به جوش آورده ست و بوی بهار نارنج و بخار ِ چای ِ گلاب فضای لانج را عطرآگین کرده ست. من، به روی ِ صندلی ِ چوبی و راحتم نشسته ام و در کنار ِ دستم، به فاصله ی هیچ قدمی، روی جفت ِ صندلی ِ من، بانو. . . نگاه ِ من، دوخته شده ست به چشمان ِ جان بخش ِ بانو، و لبخند ِ بانو... باری هزار بار عشق را در درونم میپروراند و من هر روز شکوفه میدهم و عاشق تر میشوم... دستانم را به روی دستانش میفشارم و لبخند َش به لبان ِ من منتقل میشود، به دنبال َش آغوشش نیز ... در کنار ِ ما، روی ِ عسلی ِ کوچک، دو فنجان ِ چای ِ گلاب وجود دارد... چایت را آرام بنوش. . . دفتر هوش...ادامه مطلب

زیبا رُخـی چهره در نقاب

آهستــه آمد و قلب مرا گشود

نجوا کنان مهرش فزون شد و

با غمزه ای جان و دلم رُبود

صاحب دلی مرام او ، رسمش رهزنی

هر رَه دلم برفت ، رهبان جز او نبود

عمرم به سر شود و خزان شود چند بهار

جانم بسوزد و جانان دگر نباشد

 

« آژمان »

دفتر هوش...

من وقتی با تو باشم چی میخوام از دنیابا غیره تو غریبست این آدمه تنهامیخوام بمونی پیشم وقتی دلم میگیرهتا غم بیاد سراغم میبینه هستی میرهبه فکرمی حتی وقتی من حواسم نیستجز تو هیچی اون چیزی که من میخواستم نیستتو بهتر از هر کی میدونی وابستم به تو به تو به ت دفتر هوش...ادامه مطلب

حتی بارش برف زمستانی و زیبای بهمن ماه و سفیدبخت شدن زمین هم نمی تواند قصه ی پر غصه ی بهمن ماهیت را التیام بخشد ، آنجا که قصه ات به رنگ غم است و ناشنیدنش خوشتر " بسته شدن دفتر حیات پدر "

جایی که تقدیر با بستن دفتری ، فصلی اندوهناک و بی پایان از دفتری دیگر را می گشاید.آنجا که فراغ فرشته ای آنچنان خالی و تهیت می کند که گویی کوهی را از سرزمینش جدا کرده اند.

« آژمان »

دفتر هوش...

یه حسی که نمیشناختمیه عشق پاک، ولی ممنوعدوتا دریادل عاشقبا یه قایق، دوتا پارو به دور از چشمه ی دنیاتا قلبامون سفر کردیمتا مرزی که دیگه هرگزنمیتونیم برگردیم نمی گفت و نپرسیدمکه این قایق کجا میرهآخه هر دو میدونستیمکه این احساس نمیمیره میدونستیم به قلبا دفتر هوش...ادامه مطلب

بعد از این همه اتفاق از پلاسکو و سانچی بگیر تا سقوط هواپیمای دیروز ، احمد مهرانفر نوشت :

لامصبا حداقل یکیتون الکی استعفا بدین بعد یه جا دیگه یواشکی رییس شین.

پ ن : دیگه رومون نمیشه حتی تسلیت بگیم 

دفتر هوش...

درباره کتاب:برنده ی جایزه ی خانه مطبوعات فرانسه در سال 2013 «کمی ق دفتر هوش...ادامه مطلب

اندر این کون و مکان مردُمکی تَر  دارم دل صد پاره و حنجر پُرِ خنجر دارم   بنگر حال خرابم و دگر هیچ مگوی زهرِتلخی عوضِ مرحم و شکر دارم   گرچه رستَه ست چمن پای صنوبر چو قدیم شک و تردید بر این سبزه و شجر دارم   سست گردیده و لرزیده اصالت اینجا سفت و محکم به این مسئله باور دارم   پای برچینم از این عالم بیهوده به مِی چشم امید سوی باده و ساغر دارم   « آژمان » دفتر هوش...ادامه مطلب

بانوی من

مهربانوی ماه چهره ی رویاهای من

سرگذشتِ رویاهایمان به هم گره خورده است !

بیا تا هر لحظه از تار و پود وجودمان

گره ای بر سرگذشت بزنیم

تا رویاهایمان به هم نزدیک تر شود

 

" آژمان "

دفتر هوش...

از من مپرس چرا دوستت دارم من  تو هم چون مهتاب می مانی!  که هر چه دورتر ، زیباتر از من مپرس  از چه تو را می پرستم  احساس گرم از غروری سرد از من مپرس  از تو چرا ناگزیرم  ای خون!    دفتر هوش...ادامه مطلب